ابن ابی‌جراده ابوالفضل هبةالله بن محمدآلِ ابی‌جَراده، خاندانی علمی و سیاسی از سده ۱-۷ق/۷-۱۳م در عراق و حلب می‌باشد. یکی از شخصیت‌های این خاندان، ابوالفضل هبةالله بن محمد می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیابوالفضل هبةالله بن محمد (۴۹۹-۵۶۲ق/۱۱۰۶-۱۱۶۷م)، فقیه، محدّث و قاضی. نخست حدیث و فقه آموخت و در ۵۳۴ق/۱۱۴۰م، از سوی اتابک زنگی بن آق‌سنقر قاضی شهر حلب شد و سپس از زینبی قاضی‌القضات بغداد نیز فرمان قضاوت یافت، اما هنگامی که اتابک درگذشت و فرزندش نورالدین به جای پدر نشست و کمال‌الدین محمد بن عبدالله شهر زوری قاضی شام گردید، از وی خواستند که خود را در همه کارها نماینده حاکم و قاضی جدید شام بداند ولی او نپذیرفت. در این کشمکش مجدالدین بن الدایه والی حلب نیز جانب حاکم شام را گرفت. میان هبةالله و نورالدین نامه‌هایی در این‌باره رد و بدل گردید، اما او همچنان مخالفت کرد. سرانجام در ۵۵۷ق/۱۱۶۲م از منصب قضاوت برکنار شد و محیی‌الدین، فرزند قاضی کمال‌الدین قاضی‌القضات شام، به قضاوت حلب گماشته شد. در همین سال سفری به مکّه کرد. ۲ - پانویس
۳ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابی‌جراده»، ج۱، ص ۳۵۰. |